Coaching is de studie van het menselijk potentieel, soms gedefinieerd als ons vermogen om onze prestaties te maximaliseren door te leren. Het is vooral krachtig wanneer onze prestaties meer zijn dan we verwachten of wanneer andere talenten en sterke punten niet duidelijk zijn. Als we de notie buiten beschouwing laten dat opleiding en training doelstellingen en instrumenten hebben die bedoeld zijn om de prestaties te verhogen, dan zal het moeilijk zijn om te zien dat een coach enige richting heeft. Beide technieken kunnen echter gemakkelijk opgaan in de coachingsactiviteit. Als we eenmaal hebben aanvaard dat coaching de manier is om onze prestaties als individu en in een team te verbeteren, en we hebben geleerd een methode te gebruiken die voor ons werkt, hebben we een kans om nog meer uitdagingen aan te gaan.
Kijk eens naar het coaching proces. Meestal wordt gezegd dat het coachen van mensen om hun gewenste doelen te bereiken als een tweedelig proces of oefening is. Het eerste deel is het veranderen van de gedachte of het gedrag. Dit kan moeilijk, zo niet onmogelijk zijn als we dit proces ooit eerder hebben geprobeerd. Het veranderen van de gedachte of het gedrag kan resulteren in verandering maar het is een ander proces dan het eerste deel. Dus als we moeilijkheden hebben met het veranderen van de gedachte of het gedrag, wat is dan de volgende stap? We laten iets in onze buitenwereld de aanpassing zijn. Het proces van verandering van gedachte en het afstemmen van gedrag op een doel blijkt het moeilijkste deel van het proces te zijn.
Nu we een beter begrip hebben van wat coaching is, is het nuttig te begrijpen wat coaching niet is. Laten we coaching definiëren als een manier om mensen, teams of organisaties te helpen om te veranderen wat ze niet leuk vinden in hun gedrag of om een nieuwe actie te initiëren die de prestaties zal verbeteren. Per definitie hebben we het niet over ‘hoe’ mensen het doen maar ‘hoe’ ze het doen. Onze huidige coaching-interventietechniek bestaat erin dat mensen praten en een visie op de toekomst bespreken en begrijpen. Kijk eens naar de gesprekken die we voeren met mensen die we moeten coachen. We hopen hen te coachen om gedragingen te vermijden die hun prestaties beperken. We aanvaarden dat we als coaches mensen kunnen helpen om te veranderen wat ze leuk vinden in hun gedrag. Dit is niet in strijd met de notie dat we vaak betere resultaten kunnen krijgen als we erachter komen wat ze leuk vinden.
Coaching is niet voor mensen die gebukt gaan onder zwakheden en vermeende beperkingen. Dat is geen coachen maar mensen ondersteunen in de overtuiging dat zij onder een prestatiebeperking gebukt gaan. Wanneer we deze vermeende beperkingen hebben overwonnen, wordt onze coachingsfocus specifieker. De coach is meer bezorgd over de mensen dan over wat ze doen. Het is dus waarschijnlijk gemakkelijker om een actie te veranderen dan het gedrag te veranderen omdat het het gedrag is, niet de actie die wij uitdagen. We versmelten het management van de formateur Dawnusander met dat van deinner Dawnuses zoals sociale intelligentie voor het bedrijfsleven.
Coaching is geen evaluatieproces van uw prestaties. Het is een kans voor ons om u te helpen uw prestaties te verbeterenDus, coaching is geen oefening in het meten aan een externe norm. Wij geven niet om resultaten en proberen ook niet onze eigen prestaties te verbeteren. Dit leidt ertoe dat niemand met een vinger naar ons wijst wanneer we falen. Het is meer als orkest spelen. Wij zijn daar als dirigenten van de collectieve droom van een team of een organisatie. Door coaching te vereenvoudigen is het coachingmodel gemakkelijker te begrijpen. Iedereen is uiteindelijk een coach, daarom betrekken we je in elke praktijk waardoor het minder persoonlijk wordt.
lees meer: